Urodził się 15 marca 1957 roku w Oświęcimiu. Ukończył Wydział Lekarski Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach w 1982 r. i podjął pracę zawodową w Szpitalu Miejskim w Czeladzi. W 1983 r. zatrudnił się w Klinice Ortopedii ŚlAM w Bytomiu–Sosnowcu, gdzie w latach 1995-2000 pełnił funkcję ordynatora Oddziału Ortopedii Dziecięcej. W Katedrze i Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu ŚlAM–SUM w Katowicach kierował jednym z oddziałów w latach 2001-2010, a od 2011 r. był zastępcą kierownika Katedry i Kliniki. W latach 1998-2000 członek Komisji Rewizyjnej Sekcji Reumoortopedii PTOiTr, 2007-2009 wiceprezes Oddziału Śląskiego PTOiTr, 2006-2014 członek Sądu Koleżeńskiego PTOiTr. Odznaczony w 2014 r. medalem Zasłużony dla Polskiej Ortopedii i Traumatologii. Specjalizację z ortopedii i traumatologii I stopnia zdał w 1986 r., a II stopnia w 1991 r. Doktorat obronił w 1995 r. Szkolił się m.in. w Finlandii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Czechach, Holandii i USA. Czynny uczestnik Kongresów EFORT (1 nagroda w 2003), SICOT, DKOU, ASAMI, Zjazdów PTOiTr, Międzynarodowego Sympozjum Koksartroza oraz Sympozjum Biomechanika. Organizował sympozja szkoleniowe z zakresu endoprotezoplastyki pierwotnej i rewizyjnej stawu biodrowego i kolanowego. Jako jeden z pierwszych wprowadził nowe techniki operacyjne: wydłużenie kości długich ponad gwoździem śródszpikowym, małoinwazyjne dostępy operacyjne w endoprotezoplastyce stawu biodrowego i kolanowego, niecementowane endoprotezy rewizyjne stawów oraz leczenie zakażeń endoprotez stawów tymczasowymi endoprotezami z antybiotykiem. Był lekarzem wypraw alpinistycznych w góry Afryki, Indii i Nepalu w latach 1984-1991.