Urodził się 25 maja 1917 roku we Lwowie. Studia lekarskie ukończył w 1943 r. na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Nostryfikował dyplom na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1945 r. Rozpoczął pracę jako student pod kierunkiem Profesora Adama Grucy w 1939 r. w Oddziale Chirurgii Dziecięcej Szpitala Powszechnego we Lwowie. Od 1945 do 1946 r. służył w Wojsku Polskim jako naczelny lekarz pułku. Od 1946 r. pracował na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Św. Łazarza w Krakowie na stanowisku starszego asystenta do 1948 r. W 1948 r. został promowany na doktora medycyny na UJ w Krakowie. Specjalistą II stopnia w zakresie ortopedii i traumatologii został w 1953 r. Od 1948 r. pracował w Klinice Ortopedycznej AM w Warszawie. W latach 1964-1966 pełnił obowiązki kierownika tej Kliniki. W 1965 r. otrzymał stopień doktora. Od 1967 r. był kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii Urazowej Centrum Doskonalenia Lekarzy w AM w Warszawie a od 1972 r. został decyzją Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej przeniesiony z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego do AM w Warszawie, jednocześnie został Ordynatorem Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedycznej Szpitala Bielańskiego w Warszawie. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1976 r. Pierwszy w Polsce wykonał operacje Tikhoffa Linberga w przypadku mięsaka bliższej części ości ramiennej, jak również resekcję biologiczną oczodołu w przypadku pierwotnego mezenchymalnego chrzęstniakomięsaka. Był uznanym autorytetem w dziedzinie onkologii narządu ruchu często cytowanym w piśmiennictwie światowy. Opracował oryginalny podział guzów kości i tkanek miękkich przykostnych według ich histogenezy i morfologii. Odznaczony za udział w II wojnie światowej jak również Odznaką X- lecia ZSP, Odznaką Honorową ,,Za Zasługi w Rozwoju Województwa Koszalińskiego”, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski za pracę pedagogiczną, oraz medalem Komisji Edukacji Narodowej. Zmarł 7 czerwca 1993 roku.