Urodził się 3 kwietnia 1930 roku w Sokółce W 1948 r. rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. W 1953 r. rozpoczął pracę w Klinice Ortopedii AM w Warszawie. W 1961 r. uzyskał stopień doktora medycyny, a 1965 r. został mianowany docentem. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1975 r., a profesora zwyczajnego w roku 1982. W 1973 r. rozpoczął pracę w Szpitalu Wojskowym przy ul Szaserów w Warszawie. Otrzymał stanowisko kierownika Instytutu Chirurgii Urazowej, Ortopedii i Neurochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego Wojskowej Akademii Medycznej. W tym czasie kierował trzema Klinikami: Kliniką Ortopedii, Kliniką Chirurgii Urazowej i Klinicznym Oddziałem Ortopedii Dzieci. Zainteresowania naukowe dotyczyły wielu tematów traumatologii i ortopedii. Za opracowanie i wdrożenie czynnościowego leczenia złamań otrzymał w 1988 r. Indywidualną Nagrodę Państwową I-go stopnia. Wyróżniony nagrodami: Wydziału VI Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk, Dyplom Komitetu Badań Naukowych, Złoty Medal na 44 Międzynarodowej Wystawie Wynalazków i Innowacji Brussels Eureka ’95, Dyplom Ministra Przemysłu i Handlu, Medal na 24 Wystawie Wynalazków i Innowacji w Genewie. Za swój odkrywczy dorobek w opracowaniu narzędzi operacyjnych i urządzeń diagnostycznych w 1993 r. otrzymał w Wojskowej Akademii Technicznej tytuł „Doctor Honoris Causa”. Pełnił przez dwie kadencje funkcję Prezesa Zarządu Głównego PTOiTr, Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, Członka Korespondenta Polskiej Akademii Nauk, Członka Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN, Członka Komitetu Terapii Doświadczalnej PAN, Członka Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów, członka SICOT oraz członka Międzynarodowego Towarzystwa Stanów Nagłych i Medycyny Katastrof. Zmarł 5 maja 1998 roku w Warszawie.