Urodził się 30 stycznia 1937 roku w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk). Po ukończeniu Akademii Medycznej w 1961 r., uczył się ortopedii i traumatologii narządu ruchu u profesorów: Jerzego Szulca, Mariana Garlickiego i Donata Tylmana, u których poznał klasyczną chirurgię urazową wg Böhlera i chirurgię ortopedyczną szkoły Adama Grucy. Pod kierunkiem Donata Tylmana obronił w 1973 r. pracę doktorską pt. „Mechanizm, leczenie i odległe wyniki stawowych złamań kości piętowej”. W 1981 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Etiopatogeneza, klinika i ocena sposobów leczenia kręgozmyków”. W 1994 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł naukowy profesora. Po zmiennych kolejach zawodowych w drodze konkursu w 1997 r. został kierownikiem największej w Polsce Kliniki Ortopedycznej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Otwocku. Zainteresowania naukowe skupiały się wokół problemów zespołów bólowych kręgosłupa, chorób stawu biodrowego i urazów stopy. W latach 1998-2002 pełnił przez dwie kadencje funkcję prezesa PTOiTr. Od 2007 roku jest na emeryturze.