Urodził się 20 września 1925 roku w Warszawie. Od 1940 r. działał w harcerskiej grupie Szarych Szeregów „Wawer”, od 1943 r. był żołnierzem Armii Krajowej. Studia lekarskie rozpoczął na Wydziale Lekarskim Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie, a następnie kontynuował w Poznaniu. Dyplom lekarza w 1951 r. Od 1950 r. związał się z Kliniką Ortopedyczną. W krótkim czasie zajął się trudnym problemem ortotyki i protezowania, stając się szybko wybitnym i uznanym specjalistą w tej dziedzinie w Polsce. Zajmuje odpowiedzialne stanowiska w Państwowej Wytwórni Protez, Przyklinicznych Warsztatach Ortopedycznych i Zakładach Sprzętu Ortopedycznego Akademii Medycznej. Działając na szczeblu centralnym w Krajowym Nadzorze Specjalistycznym do spraw Rehabilitacji położył olbrzymie zasługi dla rozwoju ortotyki i protetyki w Polsce. Był człowiekiem mrówczej pracowitości i nadzwyczajnej sumienności w pracy. Zmarł w 1990 roku.