Urodził się 24 kwietnia 1943 roku w Starachowicach. W 1968 r. ukończył studia w Akademii Medycznej w Warszawie. Rozpoczął staż podyplomowy jako wolontariusz w III Klinice Chorób Wewnętrznych Studium Doskonalenia Lekarzy w Warszawie, następnie kontynuował staż początkowo w Szpitalu w Łęczycy, a następnie w Szpitalu Miejskim w Piotrkowie Trybunalskim. W 1970 r. rozpoczął pracę w Oddziale Chirurgii Urazowej i Ortopedii Miejskiego Szpitala Chirurgii Urazowej w Warszawie przy ulicy Barskiej, gdzie pracował do 1980 r. W tym czasie uzyskał tytuł specjalisty ortopedy i traumatologa. W latach 1980-1981 pracował jako lekarz polskiej ekipy budowlanej firmy Megadex w Turcji. Po powrocie z zagranicy w latach 1981-1989 pracował jako nauczyciel akademicki w Klinice Ortopedycznej II Wydziału Lekarskiego w Warszawie. W 1989 roku obronił pracę doktorską. W latach 1989-1993 zastępca ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii Szpitala Czerniakowskiego w Warszawie. Następnie w latach 1993-1996 adiunkt Kliniki Chirurgii Urazowej CMKP w Otwocku. W 1996 r. objął funkcję ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii WSCU Św Anny w Warszawie przy ulicy Barskiej, którą pełnił do ostatnich chwil swojego życia. Był zarówno świetnym, otwartym na nowości chirurgiem jak i nauczycielem. Wychował ponad dwudziestu specjalistów w dziedzinie ortopedii i traumatologii. Był wielkim orędownikiem sportu i kibicem sportowym, angażując się jednocześnie w rozwijanie medycyny sportowej. W latach 1970-1980 był lekarzem kadry narodowej Polskiego Związku Rugby. W latach 1982-1988 przewodniczący Komisji Lekarskiej Polskiego Związku Zapaśniczego i Polskiego Związku Motorowego, a w latach 1983-2004 uczestniczył w pracach Komisji Lekarskiej PZPN. W 1988 r. był lekarzem polskiej ekipy olimpijskiej w Seulu, a w 2002 r. lekarzem ekipy polskiej podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Korei. Zmarł 15 stycznia 2013 roku.