Urodził się w 1904 roku we wsi Baszków, pow. Sieradz. Studiował w Poznaniu od 1927 roku. Dyplom lekarza w 1936 r., doktorat w 1936 r., habilitacja w 1951 r. W latach 1936-1939 pracuje jako starszy asystent, a następnie adiunkt w klinice prof. Raszei. W czasie okupacji pracował na oddziale ortopedycznym Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie, a od 1942 do 1945 roku był lekarzem naczelnym sanatorium dziecięcego „Górka” w Busku Zdroju, zajmując się leczeniem gruźlicy kostno-stawowej. Był członkiem Batalionów Chłopskich. Od 1945 r. zorganizował od podstaw własny oddział i lecznictwo ortopedyczne w Łodzi. W 1947 roku zorganizował pierwsze „Dni Ortopedyczne” PTOiTr. Miał wielki talent operacyjny i dociekliwy umysł. Cechowała go mrówcza pracowitość, pogoda ducha, życzliwość i wyrozumiałość dla kolegów.
