Urodził się 2 stycznia 1939 roku w Rudce. Studia ukończył w 1963 r. na AM w Lublinie. Doktorat w 1963 r. W 1967 r. otrzymał I stopień, a w 1971 r. II stopień specjalizacji z ortopedii i traumatologii narządu ruchu. Habilitacja w 1982 r. W 1993 r. stopień naukowy profesora. W latach 1995-2009 kierownik Katedry Ortopedii Dziecięcej i Kliniki Ortopedii i Rehabilitacje Dziecięcej AM/UM w Lublinie. Opisał biomechaniczną etiologię skoliozy tzw. idiopatycznej. W 2007 r. wyjaśnił, dlaczego dzieci niewidome nie mają skoliozy a także opisał pośrednie wpływy CUN na skoliozę. Opisał mechanizm powstawiani deformacji szpotawej goleni w chorobie Blounta i zaproponował skuteczny sposób leczenia nieoperacyjnego szpotawości u dzieci 1- 3-letnich. Zaproponował w leczeniu kolan koślawych i zespołów bólowych stawu rzepkowo-udowego prosty zabieg fascjotomii tractus ilio-tbialis. Zaproponował cięcie skóry „W” w leczeniu stóp ekwinalno (końsko) – szpotawych. Członek PTOiTr. Przez 12 lata sekretarz Oddz. Lubelskiego PTOiTr, 4 lata wiceprezes i 4 lata prezes Oddz. Lubelskiego PTOiTr. Członek Honorowym Towarzystwa Ortopedii i Traumatologii w Czechach, na Słowacji i Węgrzech. Członek SICOT. EPOS, IRSSD. Odznaczony 39-razy nagrodą Rektora, 3-krotnie nagrodą Ministra Zdrowia oraz medalami: „Przyjaciel Dziecka” (1978), „Medalem Pamiątkowym Sześćdziesięciolecia TPD”, z okazji „Międzynarodowego Roku Dziecka” (1979), Złotą Odznakę TWK (1984), Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Medalem im. dr Henryka Jordana (2000), Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003), medalem Vincentego Pola (2010). W 2003 r. oceniony przez International Biographical Centre Cambridge, England jako “Outstanding Intellectual of the 21th Century”.