Urodził się 26 listopada 1928 roku. Akademię Medyczną w Poznaniu ukończył w 1953 r. W pierwszym okresie pracy zawodowej był związany z Kliniką Ortopedii i Rehabilitacji w Poznaniu, gdzie pracował i doktoryzował się pod kierunkiem prof. Wiktora Degi. W latach 1972-1994 kierował Oddziałem Ortopedyczno-Urazowym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Toruniu. Specjalizował się w leczeniu schorzeń neuro-ortopedycznych, wymagających szczególnie szerokiej wiedzy interdyscyplinarnej i nienagannej znajomości biomechaniki. Był nauczycielem wymagającym, a zarazem wyrozumiałym. W codziennej pracy, podczas asystowania do zabiegów operacyjnych i badania pacjentów, egzekwował znajomość anatomii i biomechaniki narządu ruchu. Wiedzy, którą opanował po mistrzowsku, a która jest niezbędna do prawidłowego planowania i prowadzenia leczenia. Swoja postawą dawał przykład stosunku do pacjentów i współpracowników. Uczył cierpliwości i szacunku dla chorych, uczył słuchania ich skarg, tłumaczenia wątpliwości i dawania nadziei, często w bardzo długim procesie leczenia. W codziennej praktyce przypominał o działaniu zespołowym, szczególnie ważnym w ortopedii. Własną postawą dawał przykład szacunku dla wszystkich członków zespołu, niezależnie od ich wykształcenia i zajmowanego stanowiska. Wymagając od wszystkich zaangażowania i solidności. Zmarł 18 grudnia 2003 roku.