Urodził się dnia 28 kwietnia 1937 roku w Dydkowie. Jest absolwentem Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, wieloletnim współpracownikiem prof. dr. hab. n. med. Jerzego Szulca oraz prof. dr. hab. n. med. Donata Tylmana. Do 31 grudnia 1980 r. był zatrudniony w Instytucie Chirurgii Urazowej, Ortopedii i Neurochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego Wojskowej Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie piastował stanowisko adiunkta. 23 stycznia 1981 r. objął stanowisko ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego 5 Wojskowego Szpitala Rejonowego w Krakowie, a następnie od kwietnia 1986 r. Klinicznego Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Krakowie, które pełnił do 1995 r. Jako jeden z pierwszych w Polsce wprowadził do praktyki operacyjnej aloplastyki całkowite stawów biodrowych niecementowanymi endoprotezami typu ABG, a z pewnością jako pierwszy w Wojskowej Służbie Zdrowia wykonał aloplastykę trójprzedziałową stawu kolanowego endoprotezą typu Kinemax. Był także autorem i współautorem licznych opracowań i doniesień naukowych, rozdziałów w monografiach i pozycjach książkowych oraz konstruktorem aparatu zewnętrznej stabilizacji typu CZ-1 i jego wersji udoskonalonej CZ-2. W latach 1992-1996 pełni obowiązki prezesa Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Po zakończeniu zawodowej służby wojskowej objął stanowisko ordynatora Oddziału Ortopedyczno-Urazowego Szpitala Wojewódzkiego w Tarnowie. W swoim życiu przejawiał wiele zainteresowań i pasji. Był miłośnikiem sztuki, a nade wszystko teatru, zapalonym myśliwym i narciarzem, człowiekiem ciepłym, życzliwym i cierpliwym dla swoich współpracowników. Zmarł 23 kwietnia 2010 roku.