Urodził się 10 września 1921 roku w Wilnie, specjalista ortopedii i chirurgii urazowej. Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Gdańsku w 1951 roku. Asystent Oddziału Ortopedii i Chirurgii Dziecięcej Akademii Lekarskiej w Gdańsku od 1950 roku, początkowo jako wolontariusz, następnie jako starszy asystent do 1959 roku. Specjalizacja II stopnia z ortopedii w 1957 roku. Głównymi zainteresowaniami dr. Birna w czasie pobytu w Klinice było leczenie chorych po epidemiach Heinego-Medina, leczenie wad wrodzonych stóp, kolan, bioder i kręgosłupa. Podejmował leczenie nowotworów układu kostno-stawowego oraz leczenie gruźlicy kości stawów. Wyrazem tych zainteresowań jest uczestnictwo w pracach nad skryptem, a następnie podręcznikiem „Zarys ortopedii ogólnej” – pierwszym podręcznikiem ortopedii dla studentów w powojennej Polsce. W 1959 roku dr Birn opuścił Klinikę, przenosząc się na stanowisko ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego Szpitala Wojewódzkiego w Przemyślu. Oddział ten pierwotnie zajmował się przede wszystkim leczeniem gruźlicy kostno-stawowej, a następnie zmienił profil na Oddział Ortopedyczny i Urazowy. Pierwszy zabieg w Przemyślu wykonano 12 lutego 1960 roku (usunięcie ropnia z kości biodrowej). W roku 1970 z inicjatywy dr. Leona Birna utworzony został Wydział Fizjoterapii Medycznego Studium Zawodowego. W czasie swojej pracy na Podkarpaciu odegrał rolę organizatora ortopedii, reprezentując region we władzach Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. W 1974 roku po XX Zjeździe PTOiTr w Krakowie powstał nowy rzeszowski Oddział, którego był pierwszym prezesem.