Urodził się 1952 roku. Dyplom lekarza medycyny uzyskał w 1977 r. w Akademii Medycznej w Warszawie. Po studiach rozpoczął pracę jako młodszy asystent w Klinice Ortopedii Akademii Medycznej w Warszawie. Pierwszy stopień specjalizacji w zakresie ortopedii i traumatologii uzyskuje w 1980 r., drugi stopień 1984 r. Pracuje jako nauczyciel akademicki. W 1988 r. uzyskuje tytuł doktora nauk medycznych. W latach 1990-1993 pracuje poza granicami kraju w Libii i Kuwejcie. W 1998 r. zdobywa stypendium Fundacji Kościuszkowskiej pracując w Rush Presbyterian ST Luke’s M.C. Chicago oraz wygrywa konkurs na ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego Szpitala Bielańskiego w Warszawie. Jego zainteresowania w szczególności dotyczą osteosyntezy śródszpikowej i chirurgii stawu biodrowego. W latach 90-tych wprowadza metodę zespoleń śródszpikowych do codziennej praktyki. Wiedzę i umiejętności przekazuje jako wykładowca na kursach Osteosyntezy Praktycznej oraz Ogólnopolskich Spotkaniach Problemowych organizowanych przez PTOiTr. Powstaje wiele modyfikacji metody jego pomysłu np. przedłużony gwóźdź gamma, czy gwóźdź gamma o kącie szyjkowym 120 stopni, aparat do małoinwazyjnego usuwania zł. gwoździ śródszpikowych. W 2009 r. na Zjeździe Delegatów Okręgowej Izby Lekarskiej zostaje wybrany na Zastępcę Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. W listopadzie 2013 r. otrzymał odznaczenie: „Zasłużony dla Polskiej Ortopedii i Traumatologii” oraz Jubileuszowy Medal Szpitala Klinicznego im. A. Grucy.