W dniach 11-12 maja 2017 roku odbyła się we Wrocławiu Międzynarodowa Konferencja zorganizowana z okazji 30 lat stosowania metody Ilizarowa w Polsce.

Tematem wiodącym było leczenie wad wrodzonych narządu ruchu u dzieci. W Konferencji udział wzięło wielu wybitnych ortopedów z Polski i zagranicy. Wykłady wygłosili i wzięli udział m.in. dr N. Craveiro-Lopez Prezydent ILLRS (Portugalia), R. Hamdy (Kanada), M. Catagni (Włochy), D. Paley (USA), D. Feldman (USA), A. Kirienko (Włochy), Y.Elbartawy (Egipt), A. Gubin (Rosja), V.Veklich (Ukraina), S.Khmyzov (Ukraina).

Podczas dwudniowych obrad wygłoszono 50 wykładów, których osią były główne problemy, aktualny stan i możliwości leczenia wad wrodzonych i nabytych narządu ruchu. W pierwszym dniu obrad podczas uroczystego otwarcia i późniejszego forum, które miały miejsce w Sali  Wielkiej Ratusza we Wrocławiu, przewodniczący komitetu naukowego Konferencji profesor Szymon Dragan przedstawił historię rozwoju metody Ilizarowa w Polsce i propozycję wprowadzenia Programu Rozwoju Leczenia Wad Wrodzonych Narządu Ruchu u dzieci polskich.

Zwrócił uwagę, że już 2007 roku Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, wydał wspólnie z Ministerstwem Zdrowia Raport dotyczący zdrowia prokreacyjnego kobiet zawierającyn astępujące tezy:
  1. Wobec częstszego występowania w Polsce niektórych wad wrodzonych (w porównaniu do średniej częstości ich występowania w Europie) temu aspektowi zdrowia prokreacyjnego, jakim jest zwiększone ryzyko urodzenia dziecka z wadami wrodzonymi, należy poświęcić szczególną uwagę – zarówno w odniesieniu do zabezpieczenia adekwatnej opieki medycznej, jak również szeroko pojętej profilaktyki.
  2. Rodzinom, w których urodziło się dziecko z wadą rozwojową, należy zapewnić dostęp do wysokospecjalistycznej pomocy medycznej i objąć je systemem opieki genetycznej. 
  3. Należy stworzyć sieć wysoko specjalistycznych ośrodków (centrów referencyjnych), dysponujących najnowocześniejszymi metodami diagnostyki, leczenia i rehabilitacji dzieci z wadami rozwojowymi, czemu towarzyszyć musi rzeczywiste zwiększenie nakładów finansowych na badania naukowe nad etiopatogenezą wad wrodzonych i zaburzeń rozwoju.
  4. Postęp w zakresie diagnostyki i leczenia wad ma bezpośredni związek z zakresem i wynikami tych prac badawczych.
  5. Stanowią one m.in. podstawę  dla opracowywania nowych koncepcji leczenia wad rozwojowych i metod ich zapobiegania. 
W dyskusji, która wywiązała się w trakcie forum stwierdzono, że konieczne są:
  • utworzenie  ośrodków referencyjnych, których działaność powinna być wspierana finansowo przez stronę rządową,
  • rozwój badań naukowych nad polskimi innowacyjnymi technologiami leczenia i ich aplikacja poprzez zamawiane granty naukowe NCBR i Ministerstwo Zdrowia,
  • utworzenie programu stypendialnego na szkolenie grupy ortopedów specjalizujących się w leczeniu wad wrodzonych narządu ruchu.
Realizacja programu pozwoli na leczenie polskich dzieci w kraju na poziomie najlepszych ośrodków zagranicznych.
Minister Zdrowia, Konstanty Radziwiłł w swoim wystąpieniu wyraził uznanie dla dotychczasowych osiagnięć polskich ortopedów i ze zrozumieniem przyjął oraz obiecał uwzględnienie w planach ministerstwa i wsparcie inicjatywy naszej społeczności.

W trakcie otwarcia konferencji uczestnicy podziękowali Profesorowi Andrzejowi Wallowi za trzydzistoletnie zaangażowanie w rozwój metod leczenia wadwrodzonych, zwłaszcza metody Ilizarowa, w Polsce.

Wysoki poziom naukowy wykładów, żywa dyskusja podczas obrad i w wolnym czasie, liczni goście z zagranicy, a także piękna pogoda sprawiły, że uczestnicy konferencji wyrazili wolę organizowania częstszych spotkań poświęconych problemom wad wrodzonych i nabytych narządu ruchu z udziałem wybitnych specjalistów zagranicznych.


Pierwsza operacja zastosowania metody Ilizarowa w Polsce w Klinice Ortopedii Akademii Medycznej we Wrocławiu w 1987 roku. W środku od lewej Leszek Morasiewicz, Milan Richtr, Prof. Andrzej Wall.