Urodził się 5 lipca 1952 roku w Warszawie. W 1977 r. ukończył studia na Wydziale Lekarskim w Akademii Medycznej w Warszawie. Po rocznym stażu w Szpitalu Grochowskim rozpoczął pracę w Instytucie Reumatologii w Warszawie (1978-2007) z przerwami na staże i szkolenia zagraniczne. Kształcił się pod kierunkiem kierownika Kliniki Reumoortopedii doc. dr hab. med. Sylwestra Jakubowskiego, a później prof. dr hab. med. Romualda Kreczko – obejmując kolejne stanowiska od młodszego asystenta do adiunkta pełniącego funkcję zastępcy kierownika Kliniki. Od 2007 r. ordynator Oddziału Ortopedii i Chirurgii Kręgosłupa w Centrum Kompleksowej Rehabilitacji w Konstancinie. I stopień specjalizacji w ortopedii i traumatologii w 1982 r., a II stopień w 1984 r. W 1990 r. obronił pracę doktorską. W 1992 r. nostryfikował dyplom lekarski w ambasadzie USA w Warszawie. W 1993 r. zdał egzamin licencyjny FLEX w Filadelfii. Przez 6 miesięcy (1982-1983) pracował na stanowisku asystenta w Heinola Rheumatism Foundation Hospital pod kierunkiem doc. Pauli Raunio i dr Martti Hammalainen. W 1984 r. i w 1986 r. odbył sześciotygodniowe staże u prof. Norberta Gschwenda w Klinik Wilhelm Schulthess w Zürichu.
W latach 1993-1995 przebywał na rezydenturze ortopedycznej w Temple Uniwersity Philedelphia, a opiekunami programu byli prof. M. Clancy i prof. emerytowany J.W. Lachman. Uczestniczył także w kursach i szkoleniach w USA (Chicago, Tampa), w Austrii (Wiedeń, Stolzalpe), Finlandii (Helsinki, Oulu), Szwajcarii (Zürych), Francji (Paryż) oraz w Polsce. Opracował własną metodę leczenia steroidami we wczesnym okresie pooperacyjnym, szczególnie trudnych przypadków endoprotezowania stawu kolanowego. Jest autorem oryginalnej metody stabilizacji operacyjnej nadgarstka u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. Główne zainteresowania w ortopedii wiążą się z chorymi na reumatoidalne zapalenie stawów i chorymi na chorobę zwyrodnieniową wymagającymi leczenia stawów biodrowych i kolanowych.