Pracę w Klinice Ortopedii AM w Łodzi rozpoczął w 1985 roku. W trakcie pracy przebył wszystkie szczeble kariery zawodowej od młodszego asystenta do adiunkta i kierownika oddziału kobiecego. Bardzo wcześnie ukierunkował się na problematykę barku. W 1990 r. otworzył pierwszą w kraju poradnię chorób barku. Obronił w 1993 r doktorat. Od 1990 roku został pierwszym z Polski członkiem Europejskieto Towarzystwa Chirurgii Barku i Łokcia (ESSE), a od 1993 r. jego delegatem na na kraj. Przez 2 kadencje pełnił funkcję członka komisji ESSE do spraw rozwoju Europy Wschodniej. W 2007 r. zainicjował i powołał do życia Sekcję Chirurgii Barku i Łokcia przy PTOiTr, której był pierwszym prezesem. Habilitował się w 1999 r. W 2004 r. zainicjował powstanie pierwszej w Polsce Kliniki Urazów Sportowych UM w Łodzi, której został kierownikiem w drodze konkursu. W 2008 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Główne kierunki badawcze koncentrują się na problematyce barku i kolana. Pionierskie prace w skali krajowej obejmowały diagnostykę kliniczną radiologiczną, ultrasonograficzną i wyniki leczenia operacyjnego uszkodzeń stożka rotatorów natomiast w skali światowej wcześniej wspomniane badania doświadczalne, które ujawniły potencjał biomechaniczny mięśnia nadgrzebieniowego. Obecne kierunki badawcze obejmują unikatowe badania propriocepcji barku, potencjału regeneracyjnego stożka rotatorów i nowych biomechanicznych aspektów rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego.