Urodził się 25 grudnia 1927 roku w Rdziostowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1953 r. w Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1957 r. podjął pracę w Oddziale Ortopedycznym Szpitala Wojewódzkiego we Wrocławiu. Po utworzeniu na bazie tego Oddziału Kliniki Ortopedycznej, od 1964 r. był asystentem, a później adiunktem tej Kliniki. W 1970 r. został ordynatorem Oddziału Ortopedyczno-Urazowego Szpitala im. L. Rydygiera we Wrocławiu. Od 1990 r. ponownie zatrudniony Klinice Ortopedycznej na stanowisku docenta a od 1992 r. profesora. Pierwszy stopień z chirurgii ogólnej uzyskał w 1956 r. drugi stopień z ortopedii (specjalizacja jednostopniowa) w 1962 r., drugi stopień z rehabilitacji narządu ruchu w 1980 r. W 1965 r. uzyskał tytuł doktora n. med., w 1979 r. tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych, a w 1993 r. profesora n. med. Głównym kierunkiem zainteresowań i badań było zastosowanie biomateriałów w ortopedii. Prowadził badania struktury i mikrostruktury kości gąbczastej, wynikiem czego było opracowanie porowatego biomateriału ceramicznego. Pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Wrocławskiego i członka Zarządu Głównego PTOiTr. Jest członkiem honorowym tego Towarzystwa. Posiada liczne odznaczenia, m.in. Order Uśmiechu (1979 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1984 r.), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000 r.), medal im. Prof. Wiktora Degi (2000 r.), medal „Twórcy Polskiej Rehabilitacji” (2005 r.), odznaka „bene meritus” PTL.