Zdol­ność me­zen­chy­mal­nych ko­mó­rek ma­cie­rzy­stych (MSCs) do róż­ni­co­wa­nia in vi­tro w kie­run­ku chon­dro­cy­tów, oste­ocy­tów i mio­cy­tów sta­no­wi ol­brzy­mie ocze­ki­wa­nie w in­ży­nie­rii tkan­ko­wej. Ubyt­ki kost­ne sta­no­wią klu­czo­we kie­run­ki dzia­ła­nia w le­cze­niu z wy­ko­rzy­sta­niem MSCs w związ­ku z wy­so­ką re­ak­cją ko­ści wy­ka­za­ną w mo­de­lach zwie­rzę­cych. Za­in­te­re­so­wa­nie MSCs wzro­sło po stwier­dze­niu ich zdol­no­ści uwal­nia­nia czyn­ni­ków wzro­stu oraz do­pa­so­wy­wa­nia re­ak­cji im­mu­no­lo­gicz­nych.

Praca oryginalna: R. Murray, M. Corselli, F.A. Petrigliano, C. Soo, B. Péault. Recent insights into the identity of mesenchymal stem cells: Implications for orthopaedic applications. From Orthopaedic Hospital Research Center, David Geffen School of Medicine, University of California, Los Angeles, California, USA. Bone Joint J 2014;96-B:291–298.

PubMed


Zdolność mezenchymalnych komórek macierzystych (MSCs) do różnicowania in vitro w kierunku chondrocytów, osteocytów i miocytów stanowi olbrzymie oczekiwanie w inżynierii tkankowej. Ubytki kostne stanowią kluczowe kierunki działania w leczeniu z wykorzystaniem MSCs w związku z wysoką reakcją kości wykazaną w modelach zwierzęcych. Zainteresowanie MSCs wzrosło po stwierdzeniu ich zdolności uwalniania czynników wzrostu oraz dopasowywania reakcji immunologicznych.


Pomimo ich wzrastającego zastosowania w badaniach klinicznych, pochodzenie i rola MSCs w rozwoju, naprawie i regeneracji narządów pozostaje niewyjaśniona. Do niedawna MSCs mogły być wyizolowane tylko w procesie wymagającym hodowli laboratoryjnej; komórki te były wykorzystywane do inżynierii tkankowej bez zrozumienia ich rodzimego pochodzenia i funkcji. MSCs wyizolowane w ten pośredni sposób były wykorzystywane w badaniach klinicznych i pozostawały referencyjnym standardem odniesienia w inżynierii układu mięśniowo-szkieletowego. Lecznicze wykorzystanie autogennych MSCs jest obecnie ograniczone koniecznością ekspansji ex vivo i niejednorodnością w przygotowywaniu MSCs. Ostatnie odkrycia, mówiące o tym, że ściany naczyń krwionośnych rodzimych prekursorów MSCs prowadzi do prospektywnej identyfikacji i izolacji MSCs i może być oczyszczona z tkanek takich jak uzyskiwane z aspiracji tkanek tłuszczowych i powrócić do wykorzystania klinicznego w wystarczającej ilości, wykluczając konieczność ekspresji ex vivo i powtórnej interwencji chirurgicznej.


W doniesieniu tym przedstawiliśmy aktualizację wiedzy na temat rozwoju i zrozumienia tożsamości MSCs w obrębie tkanek i zarys, jak może to wpłynąć na ich zastosowanie w chirurgii ortopedycznej w przyszłości.