Urodził się 15 sierpnia 1936 roku w Warszawie. W 1955 r. rozpoczął studia lekarskie w Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalizację z ortopedii i traumatologii II stopnia uzyskał w 1972 r. W 1974 r. doktorat. W 1973 r. uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu medycyny sportowej, jednocześnie podejmując zaocznie studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, ukończone w 1982 r. Habilitacja w 1986 r. Był ekspertem Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz członkiem Komisji Lekarskiej Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W 1983 r. powołany na członka Krajowego Zespołu Specjalistycznego w dziedzinie medycyny sportowej. W 1993 r. otrzymał nominację na profesora „belwederskiego”. Od 1979 r. należy do Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Sportowej (FIMS – International Federation of Sports Medicine). Od 1980 r. członek Prezydium Europejskiego Kolegium Chirurgów Sportowych (CETS – College Europeen de Traumatologie du Sport), a od 1984 r. członek Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Kolana i Artroskopii (ESKA – European Society of Knee Surgery and Arthroscopy), Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego i Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej. Zainteresowania zawodowe: obrażenia stawu kolanowego, chirurgia sportu, materiały węglowe w medycynie. Trzykrotnie nagrodzony przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i sześciokrotnie przez J.M. Rektora AM w Warszawie. Odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Przyjaciela Dziecka (za pracę dla dobra dzieci), Srebrna i Złota Honorowa Odznaka TKKF, Odznaka Honorowa PCK.